Maar hoe, ik weet het niet.
Ik probeer het altijd in abstracte termen en kaders toe te lichten: alles is afhankelijk van context, en die bestaat niet bij data hongerige monsters als Google.Ik stel de vraag: zou je foto's van jezelf in (of zonder) ondergoed versturen naar je partner? Ja? Je familie? Misschien, hangt er van af wat je relatie tot hun is (staat deze kleding goed?). Je collega's dan? Voor sommigen lastig, maar de meeste zullen dat niet doen. Dat komt omdat dit context gebonden dingen zijn, het probleem is echter dat je die context niet in de hand hebt als je je data vrijwillig afgeeft aan dit soort partijen.
Is er dan de verwachtig dat deze partijen de data rondsturen? Als je het zo bot stelt, dan is het weinig geloofwaardig, maar als je wederom context erbij betrekt dan komt het daar wel op neer. Het kan per ongeluk, onder het mom van productverbetering, uit commerciële belangen, of omdat iemand toegang weet te verschaffen. Dan is het ineens niet meer zo ondenkbaar.
Je kan deze onwetende vorm van versimpeling nu terugdraaien: met de bovenstaande kennis, klinkt het verstandig om je meest intieme geheimen, identificerende eigenschappen en authenticatiegegevens, bij een partij neer te leggen die daar zelf belang bij heeft? Het is bijna een pact met de duivel, het lijkt aantrekkelijk omdat de gevolgen niet direct voor ogen zijn.
Meestal begint men dan wel na te denken, laat dat een tijdje broeien (vooral niet aandringen!) en vaak komt daar vanzelf iets moois uit voort.
[Reactie gewijzigd door nst6ldr op 26 februari 2020 19:07]
